Dobre właściwości lotne dwuwirnikowego Whoppera skłoniły mnie do dalszych eksperymentów z tą konstrukcją, na bazie której zbudowałem wg własnego pomysłu model z pojedynczym wirnikiem pochylanym na boki. Celem było przede wszystkim porównanie wcześniejszych konstrukcji (pojedynczy wirnik z balsowymi łopatami na zawiasach z łopatami depronowymi mocowanymi na sztywno). Ten eksperyment pokazał (zresztą zgodnie oczekiwaniami), że nie jest to dobry kierunek. Mając gotowy kadłub warto było wypróbować kolejną konfigurację - wirnik przeciwbieżny. Tak powstała następna wersja - Whopper-C (coaxial). Konstrukcja nie jest idealną kopią Whoppera, zmieniłem m.i. kilka wymiarów, a w związku z pojedynczym sterowanym masztem inaczej zostało rozwiązane usztywnienie kadłuba.

Ten model również poleciał od razu (film z oblotów poniżej). Po pierwszych testach skorygowałem jeszcze wyważenie a także kąt odchylenia masztu, co dodatkowo poprawiło jego zachowanie w powietrzu. Startuje bez problemów zarówno z ręki jak i z gruntu, ładnie ląduje. Lata trochę inaczej niż klasyczny Whopper, ma lepszą manewrowość kosztem samostateczności, ale nadal jest wystarczająco stabilny i całkowicie posłuszny pilotowi w każdym położeniu. Powiedziałbym, że latanie tą wersją sprawia więcej frajdy niż poprzednikiem, chociaż nadal można je określić jako bezstresowe. Moim zdaniem to świetny model treningowy przed docelową konfiguracją wiatrakowca z pojedynczym wirnikiem i pochylaniem masztu w 2 osiach. Whopper-C pozawala bezpiecznie poćwiczyć sterowanie 4-ro kanałowe (kierunek, wysokość, maszt na boki i gaz), a w czasie lotu w bezwietrznych warunkach daje się kontrolować tylko przy pomocy 2 kanałów - wysokość/maszt lub wysokość/kierunek. Podobnie jak w dwuwirnikowcu można się nie obawiać o wytrzymałość delikatnych depronowych łopat, przy minimum wprawy w pilotażu, są one całkowicie bezpiecznie podczas lądowań. Przeciętny czas lotu wynosi ok 7 minut.